Kish  pas ba njani ni gabim. E qojn tu kadija e ky ja kalxon tri dënime edhe e len me  e zgjidhë ai vetë njanin.

-Nash laj niqin dukat, - i thot – nash haj niqin kepë, nash niqin dajak.

-Mirë, po i ha niqin kepë, - tha djali.

Ja prunë kepët edhe nisi po i han. E dogjën kepët e s’mujti me  i hanger e i la n’gjysë. Foli:

-Aman se nuk po muj me i hanger niqin kepët.

-Tash qka po don ?

-Amni niqin dajakë.

-E shtenë djalin m’e  rrehë. Kurë ja dhanë nja pesdhet dajakë, p’e sheh qi po dojnë m’e mytë krejt e qi spo mun u qinro dajakve. E qoi gishtin përpjetë e foli apet:

-Aman – tha, - nalne dajakun se s’muj me qinrue e po i laj niqin dukat.

Nxuer e i lajti niqin dukat. Kshtu, n’ven qi m’e i la niqin dukat n’vakt, hangri gjysen e kepve gjysen e dajakve edhe dukat i lau se i lau.

mbrapa - tjetra