|
|
NË XHEP ASHT MIRË, POR NÉ QYP
JO Memë Shabani i ÇoIlopekut shkoi me marue niqah te, kadija i Vushtriies.
Nuk kish pasê pare me i'dhanê kadisê, po e bani nifarê têrtipi e mushi ni
qyp, me kompira t'zien teri n’qafë edhe e kallaiti pêrsipri me tlyen. Shkoi tu
kadija e po i thot: Kadi efeni, deshta me ba
niqah, e nuk pata pare me të pru veç ta pruna qit qyp tlyen. Kadisë ju baqefi edhe ma fort për tlym se ni qasi
qypi me tlyen bâjke m'ashum se paret pêr niqah. Boll
qit qyp tlyén e ki pru, 'p o î thôt kadija. Bafsh hàjr nuk duhet ma shum. Muèr kadija e ja bani
niqahin edhe ja dha. Para se me dalê i çollopeku kadija i tha:
Prit se po ta lshoj qypin. Jo, ja p'riti ai, kaloj knej pari noj
ditë tjetër edhè e marr me vedi, edhe
duel me niqah n'xhep. Kadija e përcjeIli
deri te dera e, kur u kthye, e kqyri qypin. Kur è shtini lugën mrêna me e pa
si âsht tlyeni, pa qi ai e kish mushë kompira t’zien. Ngau vrap mas çoIlpisit,
po spo munet me nga mas ati se ish largue bajagi. Po' i ban za: 0oo, nal, more, naloo! Çka à, more? e pveti i çollopeku. 0 nal se ta kurn lanë
keq niqahin n'ni vên. Bjerma ta ujdisi! Jo, mos ki gajle, ja
kthei i çollopeku, se ktu n'xhep tem mire a niqahi, po kqyr n'qyp se
atje à keq, edhe shkoî é s'u nal. |
|